Walka i śmierć

Ave!

Dzisiaj dowiemy się nieco więcej o walce i śmierci Nocnego Łowcy.

WALKA

Istnieje wiele okresów życia Nocnego Łowcy, i to życie może mieć wiele zwrotów, ale podstawowym zajęciem Nocnego Łowcy jest, jak sama nazwa wskazuje, polowanie na zło. Jesteśmy wojownikami, świętymi żołnierzami w nieprzerwanej bitwie, i chociaż w naszych dorosłych życiach występują te same radości i smutki co u wszystkich Przyziemnych, kontury naszej egzystencji rysuje walka, szukanie demonów nachodzących nasz świat i odsyłanie ich, pobitych, do Pustki. Największy honor dla Nefilim to śmierć w pojedynku z demonami. Mówimy zatem: nie wykręcaj się od walki. Miej nadzieję, szukaj odwagi. Nocny Łowca, który nie walczy, nie jest w pełni Nocnym Łowcą (oczywiście nie dotyczy to Cichych Braci i Żelaznych Sióstr).

Jednak to prawda, że wielu Nefilim odkłada broń, gdy zestarzeje się, i szuka cichszego życia przy nauce lub badaniach. Ale nie robimy tego dopóki nie przeżyjemy pełnego losu wojownika i nie jesteśmy gotowi zostawić walki z poczuciem spełnienia.

Czy wiedziałeś?

Jako pechowe uznaje się powiedzenie „dowidzenia” lub „powodzenia” do Nocnego Łowcy udającego się na bitwę. Wojownik musi zachowywać się z pewnością siebie, jakby miał zapewnione zwycięstwo i pewny powrót, a nie jakby stanowiło to kwestię przypadku.

To akurat wiedziałam!

Nawet ja to wiedziałem. Daj spokój, Kodeksie. Każdy o tym wie.

Dlaczego pozwalam ci to tu napisać?

CI, KTÓRZY ODESZLI                                 

Rzadko Nocny Łowca wybiera opuszczenie Clave i wejście do świata Przyziemnych. Może istnieć wiele przyczyn tego, ale Nefilim nie często patrzą przychylnie na tych, którzy wybierają tę ścieżkę, jakikolwiek mają powód. Jest nas zbyt niewielu i tak, a powinniśmy traktować nasz status Nefilim jako dar Nieba i boskie powołanie, a nie przypadkowe urodzenie albo ścieżkę kariery, którą można wybrać lub odrzucić.

Prawo jest jasne co do obowiązków osób opuszczających Clave:

·        Muszą zerwać wszystkie kontakty z Nocnymi Łowcami, nawet z członkami swojej rodziny, którzy pozostali w Clave. Nie mogą nigdy nawet mówić z Nefilim, a inni nie powinni o nich rozmawiać.

·        Odrzucając życie Nocnegi Łowcy, zrzekają się również obowiązku Clave do zaoferowania im pomocy w razie niebezpieczeństwa. Nie mają nawet zapewnionej przez Prawo ochrony danej Przyziemnym.

·        Ich dzieci, nawet przyszłe, pozostają Nefilim przez krew i mogą zostać wezwane przez Clave. Krew Nocnych Łowców dominuje i dzieci Nefilim będą Nefilim, nawet jeśli ich rodzice odeszli, a Znaki zostały im odebrane.

·        Co każde sześć lat przedstawiciel Clave przybywa, by zapytać te dzieci byłych Nocnych Łowców czy chcą opuścić swoje rodziny i wychowywać się wśród Nefilim w Instytucie, jakby były sierotami. Dopiero, gdy potomek skończy osiemnaście lat, ta praktyka ustaje (Ci, którzy odrzucą Nefilim w dorosłości, nie są traktowani przez pryzmat piętna byłych Nocnych Łowców, ale posiadają te same prawa do ochrony jak inni Przyziemni. Clave nie chce karać dzieci za błędy ich rodziców).

·        Nefilim, który został przemieniony w Podziemnego, nie może dłużej pozostać Nocnym Łowcą, ale nie powinno się go karać w taki sposób jak tych, którzy odeszli. W tych przypadkach osoba rezygnuje z ochrony należnej mu od Clave z racji należenia do Nefilim, ale uprawnia się ją do obrony zagwarantowanej Podziemnym.

ŚMIERĆ

Większość Nocnych Łowców umiera jako Nocni Łowcy. I większość robi to w walce z demonami.

Niesamowicie psujesz zabawę, Kodeksie.

My, Nefilim, palimy naszych zmarłych, odrzucając kruche fizyczne ciało, które nas więziło i ograniczało do naszych krótkich ludzkich żyć. Nasze szczątki są potem chowane. Ci, którzy umarli w Idrisie, tradycyjnie spoczywają na jego cmentarzu, poza murami Alicante. Ci, którzy odejdą z tego świata poza naszą stolicą, pochowani zostają w Cichym Mieście. Cisi Bracia są odpowiedzialni za zmarłych w obu miejscach. Większość rodzin Nocnych Łowców to stare rody i w związku z tym nie posiadają zaledwie działek grobowych, ale ogromne rodzinne grobowce i mauzolea, często po jednym w każdej nekropolii.

Przed zapaleniem pogrzebowego stosu, ciało Nefilim zostaje wystawione, więc można go opłakiwać i ci, którzy zostali, ostatni raz okazują mu szacunek. Osoby w żałobie tradycyjnie ubierają się na biało i rysują sobie czerwone Znaki. Oczy martwego Nocnego Łowcy związuje się białym jedwabiem, a układa z rękami skrzyżowanymi na piersi i serafickim ostrzem włożonym w prawą dłoń na wysokości serca. Obrzędy pogrzebowe różnią się w zależności od pochodzenia Nefilim, ale zwyczajowo kończą się sentencją z „Ód” Horacego. Pulvis et umbra sunt. „Prochem i cieniem jesteśmy.”

Hooo, gościu. Nie mogę teraz o tym czytać. Nie, nie, nie. Za dużo.

Tak, dla mnie też. Mieliśmy ostatnio trochę za dużo prochu i cienia.

Vale,

VamPav.