Parabatai

Ave!

Dzisiaj mam dla was ciekawostkę dotyczącą broni palnej oraz podrozdział o parabatai.

Przypominam o ankiecie 😊

DLACZEGO NEFILIM NIE UŻWAJĄ BRONI PALNEJ?

Pistolety są rzadko używane przez Nocnych Łowców, ponieważ do naszych celów zazwyczaj nie działają poprawnie. Wyżłobienie Znaków w metalu pistoletu lub naboju uniemożliwia prochowi strzelniczemu udanego zapłonu. Liczne badania zostały przeprowadzone nad tym problemem, ale odniosły mało sukcesu. Powszechne teorie dzisiaj wybierają alchemiczne wyjaśnienie, przeciwstawiające niebiańskie   pochodzenie Znaków z pokrewnymi demonom siarką i saletrą, z których   stworzony jest klasyczny proch strzelniczy, ale to wytłumaczenie niestety nie ma większego sensu. Demoniczne runy dają ten sam utrudniający działanie pistoletów efekt co nasze własne Znaki, a problem utrzymuje się nawet przy próbach z nowoczesną bronią gazową, która nie używa tych rzekomo „demonicznych” materiałów. Pozostaje to jedną z wielkich niewyjaśnionych tajemnic magii runicznej i do dzisiaj trwają badania nad odkryciem wyjaśnień i rozwiązań problemu.

Pistolety mogą oczywiście być skutecznie używane, by zranić wampiry i (ze srebrnymi kulami) wilkołaki, ale strzały muszą być oddane z bardzo dokładną precyzją. Ryzyko przypadkowych ofiar i trudność w oddaniu odpowiedniego strzału, połączone z zastrzeżeniem, że broń Nocnego Łowcy będzie w przeważającej liczbie przypadków używana by walczyć z demonami, a rzadziej z Podziemnymi, doprowadziły do powszechnego odrzucenia broni palnej jako części arsenału Nefilim.

              Ostatecznie, korzystnym dla Nocnych Łowców jest posiadanie jak największej ilości naszych broni wykutych i stworzonych przez Żelazne Siostry. Współczesne rusznikarstwo wymaga opracowania przemysłowych     maszyn, których nie wymagają nasze tradycyjne bronie, a jeśli Żelazne Siostry musiałby wytwarzać broń palną, zmieniłoby to drastycznie ich zapotrzebowanie na materiały i sprzęt.

TRADYCJA PARABATAI

Albowiem dokąd ty pójdziesz i ja pójdę.

Gdzie ty umrzesz, tam i ja umrę, i tam pochowany będę:

Niech mi uczyni Anioł, cokolwiek zechce,

Jeśli coś oprócz śmierci odłączy mnie od ciebie.

~ przysięga parabatai

Tradycja parabatai sięga początków istnienia Nocnych Łowców, pierwszymi parabatai byli sam Jonathan Nocny Łowca i jego kompan, Dawid. Oni z kolei zainspirowali się swoimi imiennikami z biblijnej opowieści o Jonathanie i Dawidzie:

 [...] dusza Jonatana przylgnęła całkowicie do duszy Dawida. Pokochał go Jonatan tak jak samego siebie. [...] Jonatan zaś zawarł z Dawidem związek przyjaźni, umiłował go bowiem jak samego siebie.

1 Księga Samuela, 18, 1-3 (za Biblią Tysiąclecia)

Według tej tradycji Jonathan Nocny Łowca stworzył więź parabatai i skodyfikował ceremonię w Prawie.

Dawid Cichy nie był od początku Cichym Bratem (zobacz Fragmenty z „Historii Nefilim”, Dodatek A, po więcej informacji). W pierwszych latach istnienia nie było Cichych Braci; najwcześniejsi Nocni Łowcy mieli nadzieję, że trudniejsze i bardziej mistyczne role można pogodzić z byciem wojownikiem. Z upływem czasu stało się jasne, że praca Dawida sprowadza go zawsze w kierunku aniołów, a coraz dalej i dalej od utrzymywania jego formy fizycznej. Dawid i jego zwolennicy odłożyli swoją broń, zamieniając ją na życie w mistycznej kontemplacji i pogoni za mądrością.

W każdym razie, przed tymi czasami, Jonathan i Dawid walczyli ręka w rękę jako pierwsi parabatai. Tradycja mówi nam, że w rytuale, który odprawili, ofiarowali sobie wzajemnie swoją krew, powiedzieli słowa przysięgi i narysowali jeden drugiemu runy wiążące, był to przedostatni raz, gdy widziano jak Dawid płacze ludzkimi łzami. Ostatni razem zrobił to, kiedy więź parabatai została zerwana, ponieważ Dawid przyjął Znaki, które zrobiły z niego pierwszego Cichego Brata. 

To bromance o naprawdę mocnych więziach. Nawet nie masz pojęcia jak.

Dzisiaj parabatai muszą związać się w dzieciństwie; to znaczy zanim oboje skończą osiemnaście lat. Nie są tylko po prostu wojownikami, którzy walczą razem; przysięga, która tworzy nowych parabatai, wypowiedziana przed obliczem Rady zawiera przyrzeczenie poświęcenia swojego życia dla drugiego, podróżowania razem w te same miejsca, jak również bycia pochowanym obok siebie. Znaki parabatai są wtedy na nich nakładane, co umożliwia im czerpanie z siebie wzajemnie sił w walce. Mogą także wyczuwać swoje siły życiowe; Nocni Łowcy, którzy stracili swoich parabatai, opisują, że czuli jak życie opuszcza ich partnera. W dodatku Znaki narysowane przez jednego z parabatai drugiemu są silniejsze od innych, występują także runy, których tylko parabatai mogą używać, ponieważ czerpią z podwójnych sił partnerów.

Jedyną więzią zakazaną dla parabatai jest romantyczny związek. Te połączone pary powinny zachowywać godność ich więzi wojowników i nie dopuścić, by przemieniła się w ziemską miłość zwaną Erosem. Późne średniowiecze było zalane balladami Nocnych Łowców trubadurów o zakazanej miłości parabatai i tragediach, które im się przytrafiły. Ostrzeżenia dotyczyły nie tylko bólu serca i zdrady, ale magicznych katastrof, niemożliwych do zapobiegnięcia, kiedy parabatai połączy romantyczne uczucie.

Tak jak związek małżeński, więź parabatai zostaje zerwana najczęściej tylko poprzez śmierć jednego z partnerów. Związanie można także przerwać w rzadkich przypadkach, gdy jeden z parabatai stanie się Podziemnym lub Przyziemnym. Poza powyższym, więź rozwiązuje się naturalnie, gdy jeden z partnerów zmieni się w Cichego Brata albo Żelazną Siostrę: Znaki transformacji, które nowi członkowie zgromadzeń przyjmują, należą do najbardziej potężnych z istniejących, więc przytłaczają i rozwiązują Znaki przywiązania parabatai, tak jak przytłaczają i rozwiązują bardziej zwyczajne runy wojownika.

Nocny Łowca może wybrać tylko jednego parabatai w czasie swojego życia i nie może odprawić rytuału więcej niż raz. Większość Nefilim nigdy nie ma parabatai; jeśli ty, nowostworzony Nocny Łowco, znajdziesz go sobie, uznaj to za wielkie błogosławieństwo.

Wersja PDF

Ave,

VamPav